မင္းကံေကာင္းတယ္မွတ္

တမလြန္ဘ၀မွာ ေဂ်ာ့ဘုခ်္ရယ္ ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဘဘၾကီးရယ္ ၊ ဗလာဒီမင္ပူတင္ရယ္အတူတူေတြ႕ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ သူတို႕တစ္ေနရာ အေရာက္ လက္၀ါးကပ္တိုင္မွာ ကားစင္အတင္ခံထားရတဲ့ ေယရႈခရစ္ေတာ္နဲ႕ ေတြ႕ပါေလေရာ။ အဲဒီမွာေတာ့ ေဂ်ာ့ဘုခ်္က ေယရႈနားကို တိုးသြားျပီးေတာ့ `အရွင္ ၊ သားေတာ္အသက္ရွင္ခဲ့တဲ့ဘ၀မွာ သားေတာ္က ကံေကာင္းခဲ့ပါသလား´ လို႕ေမးလိုက္တယ္။
ေယရႈက `ေအး သားေတာ္ကံေကာင္းပါတယ္။
မင္းက အၾကမ္းဖက္သမားေတြကို ႏွိမ္နင္းႏိုင္ခဲ့လို႕ပဲ´ဆုိျပီး ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
ပူတင္လဲ ေယရႈနားတိုးကပ္သြားျပီး `ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးေကာအသက္ရွင္စဥ္ကဘယ္လိုကံေကာင္းခဲ့ပါသလဲ´
လို႕ ေမးလိုက္ျပန္တယ္။ ေယရႈက `မင္းလဲ ကံေကာင္းခဲ့တာပဲ ။
ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ မင္းက တိုင္းျပည္ကို စိတ္တိုင္းက် ပံုေဖာ္ႏိုင္ခဲ့လုိ႕ပဲ´ဆိုျပီးေျဖလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုး ဘဘၾကီးကလဲ အားက်မခံဘဲ ေယရႈနားသြားျပီး
`ကၽြန္ေတာ္ေရာ ဘယ္လို ကံေကာင္း ခဲ့ပါလဲ´လို႕ေမးလိုက္တယ္။
အဲဒီလို ေမးလိုက္တဲ့ခဏမွာ ေယရႈရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္လံုး လႈပ္သြားတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကားစင္တင္ခံထားရတာဆိုေတာ့ ေယရႈက လႈပ္လို႕မရျဖစ္ေနတယ္။
ျပီးေတာ့ ဘဘၾကီးကို အံက်ိတ္ျပီးေျပာလိုက္တယ္။
`ေအး .. ငါ့လက္ႏွစ္ဖက္လံုး လႈပ္မရတာ မင္းကံေကာင္းတယ္မွတ္´ တဲ့။