ေတာ္လိုက္တဲ့ ငါ့သမီးေလး

" ဟဲ့ သမီး ..ဒါက ဘယ္သြားမွာတုန္း "
" ေမေမ...သမီး အင္တာနက္ဆိုင္မွာ အင္တာနက္သြားသံုးမလို႔ ..နည္းနည္းေနာက္က်မယ္ေနာ္"
" ေအး...ေအး... သမီး.. ေကာင္းတယ္.. အင္တာနက္သံုးတာဆိုေတာ့ ဗဟုသုတရၿပီးေတာ့ ပညာစံုတာေပါ့"
" ဟုတ္ကဲ့ပါေမေမ..သမီးက အင္တာနက္ေပၚမွာ ကိုယ္စိတ္၀င္စားတဲ့အေၾကာင္းအရာေ
တြကို ရွာလို႔ရလို႔ အခ်ိန္ရတိုင္း သြားသြားၿပီးေတာ့သံုးေနရတာေပါ့"
" ေကာင္းတယ္..ေကာင္းတယ္...သမီး.. ဒါလည္း ပညာေရးပဲေလ.. ေရာ့..ေရာ့.. သမီးသံုးဖို႔ ပိုက္ဆံယူသြားဦး"
" ဟုတ္"
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေကာင္မေလး အင္တာနက္ဆိုင္ကို ေရာက္ေရာေပါ့ဗ်ာ....
ေရာက္ေတာ့ စက္ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းပဲ ..ဘာလုပ္သလဲဆိုေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း G-talk ကို ဖြင့္ေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ....
ဟုတ္တယ္ေလ.. လူ 10 ေယာက္မွာ အင္တာနက္ဆိုင္ေရာက္ရင္ 9 ေယာက္ကေတာ့ ဘာစလုပ္သလဲ.. G-talk ပဲစဖြင့္တာေပါ့....
ဒါက အင္တာနက္သံုးတဲ့သူေတြရဲ႕ icon ၿဖစ္ေနၿပီေလ....
အင္း..ေစာေစာကေၿပာတဲ့ ေကာင္မေလးအေၾကာင္းေတာင္ ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္.... ေၾသာ္... ေၾသာ္...
ဂ်ီေတာ့ ဖြင့္တဲ့ေနရာေရာက္သြားၿပီ...

စဖြင့္ဖြင့္ၿခင္းပဲ.. "ဟိုင္း" ေပါ့ဗ်ာ...

ကိုကို ဘာေတြလုပ္ေနလဲ.. မေတြ႔ရတာၾကာၿပီေနာ္.. ေနေကာင္းလား..ဘာညာသရကာေပါ့ဗ်ာ..

အဲ...အဲ... မၿပီးေသးဘူးဗ်... ေနာက္ထပ္ Account တစ္ခုနဲ႕က .. ေမာင္.. ဘာေတြလုပ္ေနလဲ.. ဒီကေတာ့သတိရေနတာ ေမာင္က ဖုန္းေလးေတာင္မဆက္ဘူး... အင္းေပါ့ ဘာညာသရကာပဲေလ.. ဟီဟိ

ၿပီးၿပီထင္လို႔လား.. ဘယ္ၿပီးဦးမလဲ..ေနာက္ထပ္ Account သစ္တစ္ခုနဲ႕.. ကိုၾကီးလား... ဘာညာသရကာေပါ့....

ဒီလိုနဲ႕ အရည္မရအဖတ္မရတဲ့ စကားေတြ ေၿပာလိုက္တာ အခ်ိန္က ကုန္မွန္းမသိကုန္ေရာ... အဲဒီအခ်ိန္တင္ ဘယ္ကမလဲ...
တစ္ပါတ္မွာ ၇ ရက္ရိွတာ ေကာင္မေလးခမ်ာ မအားရွာဘူး... အေကာင့္တစ္ခုက ကိုကို နဲ႔က တစ္ရက္... ေနာက္ထပ္ အေကာင့္ တစ္ခုက ေမာင္ နဲ႕က
တစ္ရက္ ... ေနာက္ထပ္ အေကာင့္တစ္ခုက ကိုၾကီးနဲ႕က တစ္ရက္... စုစုေပါင္းသံုးရက္ေပါ့....

ဒီေလာက္ပဲ ထင္ေသးလား..ဘယ္ဟုတ္မလဲ..ေက်ာင္းမွာက ရိွေသးတယ္ေလ... သူငယ္ခ်င္းမကရည္းစားမက် ေကာင္ေလးေတြက ...

အိမ္လည္းၿပန္ေရာက္ေရာ... ေမေမရယ္ ..အင္တာနက္ဆိုင္မွာေလ.. သမီးတို႔လို လူငယ္ေတြအမ်ားၾကီးပဲ သိလား..
မ်ားမွာေပါ့ ေမေမရယ္.. အင္တာနက္ဆိုတာ ကိုယ္သိခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြအကုန္သိရတယ္ေလ...

ဟုတ္တာေပါ့.. သိရတာေပါ့... ေတာ့္ေတာ့္ကို သိရပါတယ္.. ဟိုမင္းသမီးက ဘယ္သူနဲ႕ ဘာၿဖစ္လို႔တဲ့
ဟိုမင္းသားကလည္း ဟိုဟာေလ.. အယ္.. ဟို အဆိုေတာ္ကေတာ့ ဟိုလိုတဲ့....

ဟိုလိုလိုဒီလိုလိုေလးေတြေပါ့.....
သူမ်ားႏိုင္ငံက လူငယ္ေတြေတာ့ ဘာေတြသံုးေနၾကလဲ ဘာေတြလုပ္ေနၾကလည္း ေတာ့မသိဘူးေလ... ကြ်န္ေတာ္မွ ႏိုင္ငံၿခားကို မေရာက္ဘူးတာ
ဒါေပမယ့္ ၾကားဘူးတာေလးေတြေတာ့ရိ္ွတယ္ေလ... ဟိုက 13 ႏွစ္သားေလာက္ဆိုရင္ အင္တာနက္ေပၚမွာ ပညာရွာတတ္ေနၿပီ.. ဘယ္ဆိုဒ္က ဘယ္လို..
ဆိုတာကို ထံုးလိုေၿခေရလိုေႏွာက္ေနၿပီ....

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေရႊၿမန္မာႏိုင္ငံက လူငယ္ေတြကေတာ့ အားက်စရာေတာ့ ေကာင္းသား... အင္တာနက္သာသံုးေနတယ္.. ဘာမွမသိတဲ့သူေတြက တစ္ပံုၾကီး.... ဂ်ီေတာ့ ဂ်ီေမးလ္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းၾကီးကြ်မ္းက်င္ၾကတယ္.... လူငယ္ေတြလားဆိုေတာ့ လူၾကီးလို႔ေၿပာလို႔ရတဲ့ လူေတြကလည္းတစ္ပံုၾကီး... အဲဒီထဲမွာ ေက်ာင္းဆရာမေတြလည္းပါတယ္.. သင္တန္းဆရာမေတြ ဆရာေတြလည္းပါတယ္...
ကြ်န္ေတာ္နဲ႔သိတဲ့ ဆရာမေလးတစ္ေယာက္ကို ေမးၾကည့္တယ္.. ဘာေၿပာလည္းဆိုေတာ့
" အစ္မကေလ..ဘာမွေတာ့သိပ္မသံုးၿဖစ္ပါဘူး..အြန္လိုင္းမွာ ဂ်ီေတာ့ေလး ဂ်ီေမလ္းေလးဖြင့္ၾကည့္ရံုပါတဲ့"
ေကာင္းပါေလေရာ..... ဆရာမက အြန္လိုင္းမွာ အခ်ိန္ရတိုင္းလာသံုးတယ္.. ဘာလုပ္သလဲ..က်ဴက်ဴစိန္လုပ္တယ္ေပါ့
ဟီးးးးးးးးးးးးးးးးးး အဲဒီဆရာမသင္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြေရာ..က်ဴက်ဴစိန္ေလးေတြပဲေပါ့ဗ်ာ.............
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာခ်င္တာက 1နာရီကို ပိုက္ဆံ 400 ၊500 ေလာက္ေပးၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ကုန္ လက္ေညာင္း ေနာက္ဆံုးထၿပန္သြားေတာ့လည္း ေခါင္းထဲမွာဘာမွအက်ိဳးရိွတဲ့ အသိေတြပါမသြားဘူး... အဲ..ပါသြားတာတစ္ခုေတာ့ရိွတယ္...
သူငယ္ခ်င္းေတြေတြ႕ၿဖစ္ေတာ့ ေၿပာလို႕ရတာေပါ့... " ဟဲ့ ငါ့အေကာင့္ထဲက ဟိုေကာင္ေလးက ဟိုၿမိဳ႕ကတဲ့..မဆိုးဘူးေတာ့္..
ဟိုေကာင္ေလးကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးရီရတယ္သိလား.. ခင္လိုက္တာဟယ္..သူ႔ကို.."
ဒါပဲေၿပာၿဖစ္ၾကမွာေပါ့.... ဘယ္မွာေတာ့ ဘာအလုပ္ေတြေခၚေနၿပီ..အဲဒီကို လုပ္ခ်င္ရင္ ဘာေတြတတ္ထားရမယ္ ..ဘယ္လိုအရည္အခ်င္းေတြရိွမွ
ရမွာလံဲ.. ဟိုသင္တန္းမွာေတာ့ ဘာေတြသင္ေနၿပီ.. ေၿပာရရင္ေတာ့ ေၿပာမဆံုးေပါင္ေတာသံုးေထာင္ပါပဲ..ဘာေတြဘာေတြ..ေပါ့.. သင္စရာသိစရာေတြ...